Omdenken

Vandaag was ik als OR lid aanwezig bij het afscheid van de bestuurder van de organisatie waar ik werk, hij gaat met pensioen. Met een glaasje bubbeltjes prik en op van die fijn zittende hakjes luisterde ik naar speeches van verschillende mensen, allemaal terugblikken op de jaren van samenwerking, wiebelend van de ene voet op de andere hoopte ik dat het snel klaar was, dan de hoofdpersoon een hand geven, de standaard woorden prevelen en door naar de volgende happening. Dat liep even anders. Er was een heus programma en onderdeel daarvan was een workshop omdenken. Nu volg ik dit fenomeen wel op twitter maar ik had me er niet echt in verdiept. De ene tweet begreep ik, de andere niet.

Omdenken komt kort gezegd neer op niet meer denken in "ja maar" maar in "ja en", denken in mogelijkheden in plaats van alleen maar problemen zien. "Wat heb ik, en wat KAN ik daarmee"
We werden uitgedaagd om een londens taxiprobleem op te lossen (ik vertel het niet verder, mocht je hem ooit nog eens krijgen dan weet je de clou al!) en op een humoristische wijze krijgen we diverse casusen voorgelegd en bij allemaal denk je na het horen van de oplossing "O ja"

Dat brengt mij dan weer terug naar de dag van vandaag.
Ik kom vanmorgen om half 8 thuis, na een nachtdienst werken. Niet meer helemaal fit na 25 uur wakker zijn, maar het kersverse koningspaar bezoekt Duiven, een once in lifetime ervaring dus ik stap toch maar op mijn fietsje richting centrum. Het is gezellig druk bij de scoutingclub van zoon en de wachttijd vliegt voorbij, het koningspaar ook maar dat terzijde. Met wat mooie plaatjes op mijn mobiel richting huis om dan om 10 uur dan toch eindelijk in mijn bed te kruipen.
Niet voor heel lang want dochterlief is vroeg thuis uit school en maakt dat luid en duidelijk kenbaar onder aan de trap "mama waaaar ben je, ik ben thuis!!" De slaap is op, ik ga douchen, restaureer mezelf en ga door naar de afscheidsreceptie van de bestuurder. Woon een workshop omdenken bij en haast me dan naar een collega die ik zou oppikken voor het team uitje.
We eten gezamelijk en gaan bowlen, nog een drankje op de korenmarkt en dan mag ik weer aan het werk.
Ik ben moe, ik ben op, voel me zielig en beklaag mezelf.
Dan ineens valt er een kwartje............ Omdenken Syl, denk het eens om......

-Het bezoek aan het koningspaar was bijzonder en het meebeleven van de daarbij horende scouting activiteit van mijn zoon voelde heel goed. Ik zag hem daar in zijn element, in zijn groep. Wat mooi!
-Mijn dochter die me enthousiast wakker roept dat ze thuis is.... wat fijn dat ze blij is thuis te komen en dat ze om me vraagt.
-Deelnemen aan een workshop die je na een paar uur een geweldige eye opener geeft.....
-Een etentje met collega's is op een andere manier dan alleen het werk elkaar zien en spreken.
-Het uurtje bowlen en juigen voor elkaar als je een goede worp maakt geeft mij weer veel broodnodige energie na de afgelopen lastige weken.

En terwijl ik dan door de gangen loop in de stilte van de nachtdienst valt ineens dat kwartje, ik voel een boost van energie en hele hoop goed gevoel.
Het was geen slopende én vermoeiende én te drukke én te volle dag, ik ben niet zielig........
Ik heb wat geleerd vandaag ,ik kan het omdenken naar:

Wat een berg leuke, bijzondere, gezellige, humorvolle en mooie momenten had ik vandaag!
En dat.... dat geeft me echt een waanzinnig goed gevoel!