Nieuw in de wereld van het weblog. Een nieuwe manier om mooie momenten vast te leggen.
En mooie momenten zijn er beslist in deze sinterklaastijd. Met blije kindersnoetjes en hartjes die vol verwachting kloppen. De schoenen voor het raam die wachten om gevuld te worden. Hoe lang is het geleden dat ik in mijn pyama naar beneden snelde om te kijken of sint er wat in gedaan had? Voor mijn gevoel heel lang geleden. Nu mogen we die momenten even opnieuw beleven door de ogen van de kinderen. Heerlijke tijd.
Laurian kan net schrijven en haar eerste brief is voor sinterklaas. Ik zal hem zeker bewaren en haar op een later tijdstip confronteren met dit staaltje van schattige goedgelovigheid. Of ze me dat in dank af zal nemen is een ander verhaal....maar dat komt dan nog wel.
ik ga me de komende tijd bezinnen over hoe ik dit weblog
zal gaan vullen... Ik kom er op terug. Want het boeit wel. Geinspireerd door het log van broer lief.........
