afscheid nemen bestaat wel......

het was vandaag een bewogen dag. En vanavond bedacht ik me drie vormen van afscheid op een dag.... het was wat veel van het goede! Leeg en uitgeblust kon ik aan tafel aan schuiven. Zoonlief heeft gekookt glaasje wijn erbij en de dag even rustig laten inzakken.

Afscheid is er op zoveel manieren. Vandaag druk geweest met de situatie rondom mijn vader, zijn alzheimer maakt een duikvlucht naar beneden en na ochtend vol zorg en geregel realiseer ik me dat ik stukje bij beetje afscheid neem van de vader die mijn vader was. Hij kan niet meer die vader zijn die hij was en in zijn ogen zie ik angst, onzekerheid en machteloosheid. Het is een vreemd soort van afscheid. Hij is er nog wel....maar eigenlijk ook niet meer. Heel lang was het evenwicht dan wel wankel, maar wel stabiel. De stabiliteit is even weg en ik realiseer me dat de achteruitgang nu onomkeerbaar is in gezet.

Daarna rijd ik door naar het afscheid van een van mijn cliënten. Zo kort na het afscheid van een lief vriendinnetje valt het me zwaar om in een zaaltje van een crematorium te zitten. Oké hier gaat het om een persoon van 89, met een lang en goed leven achter zich in plaats van die jonge vrouw van 39 met nog een heel leven voor zich. Maar even goed is het een afscheid van het leven. Ik zie verdriet en gemis bij de familie om hem heen. Ik spreek woorden van medeleven en neem samen met het afscheid van mijn client ook afscheid van de familie, mijn contact met hen eindigt samen met de zorg rondom voor hun vader.

Hierna schud ik mijn veren en rijd door naar mijn werk. 3 van mijn cliënten van het woonzorg centrum verhuizen naar een verpleeghuis. Ik ga kijken waar ze komen te wonen, praat met familie en begroet "mijn" bewoners op hun nieuwe stekkie. stuk voor stuk zijn ze dementerend en ook zij nemen langzaamaan afscheid van de dagelijkse realiteit om hen heen. Na de zorg rondom mijn vader is dit een confronterend tafereeltje.
Ik neem afscheid van "mijn" bewoners en hun familie. Ik heb voor ze gezorgd, mijn taak zit erop en ik geef het stokje door aan mijn collega's.

Afscheid nemen bestaat dus wel degelijk..... en ik deed het vandaag van heel dichtbij........

big brother is watching..........

nederland is volgens mij hét land waar je de gordijnen stevig dicht houd, je elkaar vooral niet groet op straat en waar je de heg om je tuin zo hoog mogelijk maakt.
Kom niet te dicht in mijn comfort zone en don't though my privacy! Nou ja dat kan en dat mag. Ik heb id een heggetje om "mijn" tuin en trek de gordijntjes savonds een standje lager. Dat groeten op straat doe je in een dorp nog wel.
Niets verbaasd mij dan meer dan nederland hun hele leven wel in de etalage voor het hele land te grabbel willen gooien, hebben we ooit nog afkeurend gesproken over big brother? inmiddels doen we niet anders meer.... want.....
Als je een beetje pech hebt begint je leven al op tv omdat je ouders zich hebben opgegeven voor "de bevalling" Geheel ongevraagd en zonder enige vorm van visagie stap je het leven in! Oke, je ouders zijn de beroertste niet, kopen een playstation en elke week patat en mac donalds. Dat je daarna weer op tv bent bij "help mijn kind is te dik" tja.....kleinigheidje blijf je houden. Om het goed te maken mag je meedoen met "puberruil" even zien dat andere ouders echt veel beter zijn!
Na je pubertijd stap je in "take me out" of welk ander dating-programma dan ook om de man/vrouw van je dromen te vinden. Je kunt je natuurlijk ook nog aanmelden voor "oh oh cherso". Om je vriendje te behagen doe je nog even mee aan genante lijven of aanverwant programma voor een stel nieuwe borsten, lippen of heupen. Mocht je ergens toch een ruzietje met je liefje moeten oplossen gaan we bij ALl you need is love op de bank zitten en dan komt het echt goed. Als dan alles helemaal compleet is meld je aanstaande zich aan bij linda de mol en haar "love letters" en je doet een live aanzoek! Kun je jezelf staande houden op de taart, dan mag je zelfs trouwen op TV!! Oh nee, van te voren gaan we nog even via "het spijt me" en het familie diner" de banden in de familie weer aanhalen en de scheurtje lijmen. Als je trouwen niet precies weet wie je vader is dan meld je je bij DNA onbekend, wel zo fijn om met je eigen vader aan het bruiloftsdiner te zitten tenslotte. Is je schoonmoeder nog ergens in een ver warm land dan regelen we dat via "spoorloos" geen probleem
Als pasgehuwde wil je natuurlijk een leuk huisje, dus we gaan via "droomhuis gezocht" of als je wat creatiever bent bij "het blok" en zo kom je dan je nieuwe woning. Na een paar jaar laat je dat dan weer een beetje vertimmeren in "eigen huis en tuin", of je gaat zelf aan de slag in "bouwval gezocht"  Het enige nadeel van dat leuke huis zijn de buren, dus via "herrie met de buren" vecht je een struikjes oorlog uit bij "de rijdende rechter".
De hobby die je nog zo schattig vond bij je vriendje blijkt bij nader in te zien razend ergerlijk dus "help mijn man heeft een hobby" komt je redden en als het echt uit de klauwen giert hebben we nog "mijn leven in puin".
Mocht de zaak van je man dan failliet gaan, je niet rond kan komen met 6 kinderen van een baantje als thuiszorg hulp dan gaan we huilend en wel voor "uitstel van executie" ze pimpen voor de zoveelste keer je huis en safe bij the bell ontsnap je dan net aan een dramatisch faillissement. godzijdank.
Inmiddels zijn ook onze kinderen bij de "bevalling" landelijk geboren. het word letterlijk, WIJ zijn blij met de geboorte van...... dat we na 2 jaar de kinderfluisteraar nodig hebben... ach, we zijn blij dat ie er is zullen we maar zeggen. Laat ik het dan nog maar niet hebben over wat martin gaus allemaal heeft gedaan voor en met onze viervoeter. en ook voor onze genante lijven is er genoeg keus....erover praten, laten verspijkeren...alles kan!
Nu kunnen we ook "echtscheiden" op tv. In stappen en binnen twee maanden zijn de papieren getekend, de inboedel verdeeld en de kinderen op de hoogte gebracht. De rest van je dorp weet ook meteen van al je vuile was! Altijd fijn.
Nog even en we mogen ook live sterven op tv. In het kader van alle medische programma's denk ik dat het een logisch gevolg is.....

Willen we dit nou echt allemaal? is er niet een middenweg tussen de gordijnen potdicht en alles wagenwijd open? Het is TV maken zonder grenzen maar misschien moeten we gewoon weer terug naar de tijd dat spel zonder grenzen op TV was.... vet uitglijden over een zeephelling.... nee dan stond je pas voor schut!
Big brother is watching you.....ik trek mijn gordijnen vanavond toch maar een klein eindje dicht, de buren zouden eens kunnen zien dat ik naar hollands got talent kijk......