Elk jaar kiezen we een thema, en elk jaar verbazen we ons erover hoe toepasselijk het thema is wat we kozen, of hoeveel gebeurtenissen we in het thema kunnen plaatsen.
Afgelopen december kozen we voor het jaar van de afsluiting. Klonk wel dramatisch, maar we doelde eigenlijk voornamelijk op de beoogde carriere switch van manlief.
Maar zo zie je dat "afsluiten" toch nog veelvuldig langskomt in een jaar.
Ik sloot mijn studie EVV af en daarmee ook mijn baan als verzorgende. Dat opende meteen mijn nieuwe plekje in hetzelfde team, als echte EVV-er. Voorlopig ben ik klaar met school, boeken, presentaties en opdrachten...... school=afgesloten!
Manlief heeft zijn loopbaan van 19 jaar bij de ene werkgever met gemengde gevoelens afgesloten, er waren al nieuwe deuren open en die is hij binnengegaan. Niks is gedwongen maar toch iets afsluiten wat altijd een vertrouwd onderdeel in zijn/ons leven was.
En hiermee sluiten we letterlijk de deuren van onze pech-beamer. Maar dat vinden we stiekem eigenlijk helemaal niet erg!!
Later dit jaar sloot ik ook mijn SAAB periode af en tevens de achterbank periode.... Van 2 deurs, naar 4 deurs met zitjes naar weer 2 deurs is het nu 2 zitter geworden...De achterbank periode is afgesloten. Kleine kinderen zijn nu groot.
Zoonlief sluit zijn VMBO schooltijd af. Met een fantastische cijferlijst en een extra vak zitten wij als ouders super trots te kijken naar ons kind. Dat kind waar we zorg om hadden op de basisschool. Hoe zal het later gaan, zal hij het redden... en kijk een jong volwassene zit daar, met verantwoordelijkheidsgevoel en doorzettingsvermogen. Hij komt er wel! Nieuwe deuren openen zich voor hem en hij gaat er vol op af!
Trots ben ik, heel trots!!
Zelfs mijn dementerende vader sluit iets af. Hij beëindigd de relatie met zijn "vriendin" . Na 7 jaar kiest hij, in al zijn verwardheid voor iets nieuws, voor zichzelf. We moeten er even aan wennen. Maar zien een gelukkig stel. We sluiten de nieuwe vriendin in onze armen en zien dat het zo goed is.
Door het dementie proces zie ik een hele andere vader verschijnen.
Ook dat "vader" zijn sluit steeds verder. Mijn rol veranderd van "verzorgd" kind naar "verzorgend" kind. Een wereld van verschil
Sommige vriendschappen zijn afgesloten, zij kiezen andere doelen, andere wegen. Hoort erbij misschien...maar ik vind het zeker jammer.
Nu wordt er altijd wel gezegd, voor elke deur die dicht gaat, gaat een andere deur open, maar soms bijft die deur ook echt dicht.....
Dit jaar hebben we afscheid moeten nemen van een veel te jong lief vriendinnetje, zo hard geknokt en niet gewonnen. Zij sloot een periode van ziek zijn, onzekerheid en pijn af. In herinnering zal ze er nog altijd zijn, maar tastbaar sluit je iets af wat nooit meer terugkomt.
En nog maar heel kort geleden overleed een collega-vriendinnetje veel en veel te jong, net 5 weken mama en zo gelukkig.
Deuren die dicht zijn, die dicht blijven...... want zij zijn gewoon niet vervangbaar door een andere "deur".
Het jaar van de afsluiting sluiten we bijna af. Tijd dat we ons gaan bezinnen op een nieuw thema.
Op naar 2013..........
Afgelopen december kozen we voor het jaar van de afsluiting. Klonk wel dramatisch, maar we doelde eigenlijk voornamelijk op de beoogde carriere switch van manlief.
Maar zo zie je dat "afsluiten" toch nog veelvuldig langskomt in een jaar.
Ik sloot mijn studie EVV af en daarmee ook mijn baan als verzorgende. Dat opende meteen mijn nieuwe plekje in hetzelfde team, als echte EVV-er. Voorlopig ben ik klaar met school, boeken, presentaties en opdrachten...... school=afgesloten!
Manlief heeft zijn loopbaan van 19 jaar bij de ene werkgever met gemengde gevoelens afgesloten, er waren al nieuwe deuren open en die is hij binnengegaan. Niks is gedwongen maar toch iets afsluiten wat altijd een vertrouwd onderdeel in zijn/ons leven was.
En hiermee sluiten we letterlijk de deuren van onze pech-beamer. Maar dat vinden we stiekem eigenlijk helemaal niet erg!!
Later dit jaar sloot ik ook mijn SAAB periode af en tevens de achterbank periode.... Van 2 deurs, naar 4 deurs met zitjes naar weer 2 deurs is het nu 2 zitter geworden...De achterbank periode is afgesloten. Kleine kinderen zijn nu groot.
Zoonlief sluit zijn VMBO schooltijd af. Met een fantastische cijferlijst en een extra vak zitten wij als ouders super trots te kijken naar ons kind. Dat kind waar we zorg om hadden op de basisschool. Hoe zal het later gaan, zal hij het redden... en kijk een jong volwassene zit daar, met verantwoordelijkheidsgevoel en doorzettingsvermogen. Hij komt er wel! Nieuwe deuren openen zich voor hem en hij gaat er vol op af!
Trots ben ik, heel trots!!
Zelfs mijn dementerende vader sluit iets af. Hij beëindigd de relatie met zijn "vriendin" . Na 7 jaar kiest hij, in al zijn verwardheid voor iets nieuws, voor zichzelf. We moeten er even aan wennen. Maar zien een gelukkig stel. We sluiten de nieuwe vriendin in onze armen en zien dat het zo goed is.
Door het dementie proces zie ik een hele andere vader verschijnen.
Ook dat "vader" zijn sluit steeds verder. Mijn rol veranderd van "verzorgd" kind naar "verzorgend" kind. Een wereld van verschil
Sommige vriendschappen zijn afgesloten, zij kiezen andere doelen, andere wegen. Hoort erbij misschien...maar ik vind het zeker jammer.
Nu wordt er altijd wel gezegd, voor elke deur die dicht gaat, gaat een andere deur open, maar soms bijft die deur ook echt dicht.....
Dit jaar hebben we afscheid moeten nemen van een veel te jong lief vriendinnetje, zo hard geknokt en niet gewonnen. Zij sloot een periode van ziek zijn, onzekerheid en pijn af. In herinnering zal ze er nog altijd zijn, maar tastbaar sluit je iets af wat nooit meer terugkomt.
En nog maar heel kort geleden overleed een collega-vriendinnetje veel en veel te jong, net 5 weken mama en zo gelukkig.
Deuren die dicht zijn, die dicht blijven...... want zij zijn gewoon niet vervangbaar door een andere "deur".
Het jaar van de afsluiting sluiten we bijna af. Tijd dat we ons gaan bezinnen op een nieuw thema.
Op naar 2013..........
